coraz I
wyraz komunikujący o stopniowym nasilaniu się czegoś
Lecz patrzył na rywala coraz straszniej, srożéj... (I) Do zamku nie proszony coraz częściej jeździł (II) Telimena mówiła coraz wolniéj, ciszéj, I Tadeusz udawał, że jej nie dosłyszy W tłumie rozmów (II) Strzelbę złoży na siodle lub pod końską szyję, Niby to bronę włóczy, niby jedzie miedzą, A coraz się przybliża, kędy ptaki siedzą (III) I szła muzyka coraz szersza, coraz dalsza, Coraz cichsza i coraz czystsza, doskonalsza (IV) Szlachta zaczęła z chaty przez okna wyzierać I za Klucznikiem coraz ku drzwiom się napierać (VII)
Czlowiek i wszechswiat ↔ Apriori ↔ Relacja, tryb, wartość ↔ Miara, waga